مانند سایر میوه های خشک، کشمش پلویی سبز در قفسه ماندگاری است که نگهداری و حمل و نقل آن را نسبت به سایر میوه های تازه که نیاز به یخچال دارند آسان تر می کند.
می توانید آنها را در یک ظرف دربسته در یک مکان خنک و تاریک حدود یک ماه نگهداری کنید. پس از آن در صورت نگهداری در یخچال ماندگاری بیشتری خواهند داشت.
کشمش پلویی سبز در محصولات پخته شده، غلات و مخلوط های تریل رایج است. همچنین می‌توانید از آنها برای روی سالاد یا برای افزودن طعم شیرین و بافت به غذاهای خوش طعم، مانند پلو پلو و سایر غذاهای غلات استفاده کنید. به دنبال کشمش شیرین نشده باشید تا میزان قند موجود در غذاهای خود را کاهش دهید.
متخصصان بهداشت در ایالات متحده، بدون بیماری‌های مزمن عمده در ابتدا، در یک مطالعه کوهورت طولی آینده‌نگر شرکت کردند تا تعیین کنند که آیا میوه‌ها به طور متفاوتی با خطر T2D مرتبط هستند.
اگرچه مصرف کل میوه کامل ارتباط ضعیفی با خطر کمتر T2D داشت، اما این ارتباط در بین میوه‌ها متفاوت بود. مصرف بیشتر میوه های کامل خاص، به ویژه انگور، زغال اخته و سیب، به طور قابل توجهی با کاهش خطر ابتلا به T2D مرتبط بود، در حالی که مصرف بیشتر آب میوه با خطر بالاتر مرتبط بود.
در مورد انگور و کشمش، مصرف آن با 19 درصد کاهش خطر ابتلا به T2D در مقایسه با نوشیدن آب میوه 3 بار در هفته مرتبط بود. برای تعیین اثرات مصرف کشمش پلویی سبز، مداخلاتی با افراد دیابتی انجام شده است.
در یک مطالعه تصادفی 12 هفته ای، تأثیر مصرف روزانه کشمش تیره در مقابل تنقلات فرآوری شده جایگزین بر سطح گلوکز و سایر عوامل خطر قلبی عروقی در 51 بیمار مبتلا به T2D مورد بررسی قرار گرفت.
کشمش تیره و خشک کالیفرنیایی به صورت 28 گرم (90 کیلو کالری) سه بار در روز داده شد. آن دسته از شرکت کنندگانی که کشمش مصرف کردند، در مقایسه با گروه دریافت کننده تنقلات فرآوری شده جایگزین، 23 درصد کاهش قابل توجهی در سطح گلوکز بعد از غذا داشتند.
کاهش 19 درصدی در گلوکز ناشتا نیز مشاهده شد، اگرچه از نظر آماری معنادار نبود. اندرسون و همکاران یک کارآزمایی تصادفی شده مشابه را انجام دادند، اما در این مورد شرکت کنندگان بیماران مبتلا به پیش فشار خون و هیپرگلیسمی خفیف بودند.
مطابق با مطالعه قبلی،کشمش پلویی سبز سطح گلوکز پس از غذا را کاهش داد. علاوه بر این، مشخص شد که سطح HbA1c کاهش یافته است.
