بر اساس بررسی سال 2013، مطالعاتی که نتایج مفیدی برای سلامتی مرتبط با مصرف شکلات تخته ای ام اند ام پیدا کرده‌اند، بر مصرف شکلات تلخ متمرکز شده‌اند که محتوای قند و چربی کمتری نسبت به شکلات شیری دارد.
علاوه بر این، مطالعات به مقادیر متوسط مصرف شکلات پرداختند: بیش از 2 اونس در روز. مانند بسیاری از غذاها، شکلات زمانی سالم‌تر است که در حد اعتدال مصرف شود.
قندها و چربی‌هایی که به شکلات اضافه می‌شوند، آن را پر کالری می‌کنند که ممکن است منجر به افزایش وزن شود. علاوه بر این، بسیاری از اثرات محافظتی شکلات ممکن است با مصرف بیش از حد از بین برود.
دانشمندان درباره مدت زمانی که انسان ها از دانه های کاکائو استفاده و مصرف می کرده اند بحث می کنند. تاریخچه شکلات به حداقل 2000 سال قبل باز می‌گردد، در حالی که مورخان سوفی و مایکل کو، نویسندگان “تاریخ واقعی شکلات” پیشنهاد می‌کنند که ممکن است به چهار هزار سال قبل بازگردد.
کلمه شکلات را می توان به کلمه آزتک “xocoatl”، نام نوشیدنی تلخی که از دانه های کاکائو درست می شود، ردیابی کرد. این شیوه مصرف شکلات بود تا اینکه فاتحان اسپانیایی به آمریکای مرکزی آمدند.
شکلات در قرن هجدهم یک نوشیدنی مرسوم برای اروپاییان ثروتمند بود. انقلاب صنعتی اجازه داد تا شکلات به صورت انبوه تولید شود و این خوراکی را برای توده ها به ارمغان آورد. این محبوبیت منجر به توسعه مزارع درختان کاکائو شد.
مردم برده بیشتر مزارع را کشاورزی می کردند. طبق «بیوگرافی شکلات»، نوشته آدریانا مورگانلی، در ابتدا، استعمارگران اسپانیایی، مزوامریکایی ها را مجبور به کشاورزی مزارع کاکائو کردند.
زمانی که مردم بومی به دلیل بیماری‌هایی که اروپایی‌ها آوردند به‌تعداد زیادی جان خود را از دست دادند، آفریقایی‌های برده‌دار برای جبران کمبود نیروی کار به آنجا آورده شدند.
علاوه بر نیشکر، نیل و سایر محصولات، آفریقایی‌های برده شده درختان کاکائو را در سراسر دریای کارائیب، آمریکای مرکزی و جنوبی کاشت، نگهداری و برداشت کردند تا طعم جدید اروپایی‌ها را برای شکلات تغذیه کنند.
