یکی از چای های محیط زیستی و فیزیکی چای فامیلا زرد است که گیاه چای را احاطه کرده و بر آن تأثیر می گذارد. ایده تروآر این است که طعم یک چای خاص فراتر از ساختار ژنتیکی گونه درختچه چای یا حتی نحوه پردازش برگ ها است.
ترویر به این معنی است که خاک و شرایط آب و هوایی خاص که چای در آن رشد می کند می تواند طعم ها و عطرهای خاصی را پرورش دهد.
مناطق مختلف پرورش چای در جهان طعم های متمایز و منحصر به فرد را تولید می کنند. درک اجزای تروآر به ما کمک می کند تا از همه چیزهایی که برای تهیه یک چای خوشمزه استفاده می شود، قدردانی کنیم.
ترکیب خاک: ترکیب و ترکیب شیمیایی خاک به قدری مهم است که حتی محتوای مواد معدنی محلول آب که گیاه را تغذیه می کند، روی گیاه تأثیر می گذارد.
به عنوان مثال، سطوح مواد معدنی در خاک یک منطقه می تواند تأثیر قابل توجهی بر میزان قوی بودن طعم چای آن داشته باشد.
اکوسیستم محلی: محیط اطراف گیاه چای بر طعم آن تأثیر می گذارد.
به طور خاص، درختچه‌های چای می‌توانند برخی از طعم‌ها و عطرهای گیاهان دیگری را که در نزدیکی خود رشد می‌کنند جذب کنند.
به عنوان مثال، درختچه‌های چای که در کوهی پوشیده از گل رشد می‌کنند، چای با نت‌های گلی تولید می‌کنند.
آب و هوا: آب و هوا و آب و هوای یک منطقه نیز بر طعم چای تاثیر می گذارد.
به عنوان مثال، میزان نور خورشید که درختچه چای دریافت می کند بر قدرت طعم برگ های آن تأثیر می گذارد.
ارتفاع به آب و هوا نیز مرتبط است، ارتفاعات بالاتر و سردتر چای شیرین تری تولید می کنند.
اگرچه هزاران چای در بازار وجود دارد، اما هر یک از این چای ها را می توان به یکی از شش دسته اصلی طبقه بندی کرد: چای سیاه، چای سبز، چای سفید، چای اولانگ، چای زرد، چای Pu-erh.
استفاده از این شش دسته به عنوان یک سیستم طبقه بندی ساده، بسته بندی و بحث در مورد چای های مشابه را آسان تر می کند.
