مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر برخی پیش تیمارها و روش های خشک کردن انبه خشک عمده بر کیفیت برش های خشک انبه انجام شد. چهار پیش تیمار و چهار روش خشک کردن در نظر گرفته شد و در طرح آزمایشی فاکتوریل مرتب شدند.
ترکیب تقریبی، خواص فیزیکوشیمیایی، آنتی اکسیدان ها و رنگ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پیش تیمارها و روش‌های خشک‌کردن اثرات قابل‌توجهی بر ترکیب تقریبی، خواص فیزیکوشیمیایی و رنگ، آنتی‌اکسیدان‌های برش‌های انبه خشک نشان دادند.
این ها نشان می دهد که تمام تکه های انبه خشک عمده منبع خوبی از مواد مغذی و آنتی اکسیدان هستند. این یافته‌ها خشک‌کن‌های بستر منجمد و سیال پس از انجام پیش تیمارها را به عنوان بهترین روش برای خشک‌کردن انبه از نظر اسید اسکوربیک و حفظ رنگ پیشنهاد می‌کنند.
در نتیجه، این نتایج نشان می دهد که فناوری خشک کردن پتانسیل بسیار زیادی برای کاهش پس از برداشت انبه در اتیوپی دارد که بین 25 تا 40 درصد تخمین زده می شود.
انبه میوه‌ای گوشتی و هسته‌دار از پنس‌های Mangifera است، میوه گرمسیری بسیار فصلی و یکی از محبوب‌ترین میوه‌های کره زمین.
در حال حاضر در میان محصولات میوه کلیدی در سراسر جهان و یکی از دومین کشت های میوه محتمل در اتیوپی است.
بر اساس گزارش به روز رسانی بازار میوه های تازه اتیوپی، تولید انبه از سال 2013/14 تا 2017/18 45 درصد افزایش یافته است. با توجه به مقدار قابل توجهی میوه انبه، صنعت فرآوری در اتیوپی بسیار ضعیف است.
در اتیوپی، انبه برای مصرف تازه است و حتی این مقدار محدود است. بنابراین، بازار انبه تازه در اتیوپی با کاهش کیفیت و ماندگاری محدود مواجه شد.
برای غلبه بر این مسائل و برآوردن تقاضای بازار، نیاز به بهبود تکنیک‌های خشک کردن وجود دارد. خشک کردن هوای گرم همرفتی به عنوان روشی مقرون به صرفه برای نگهداری مواد غذایی شناخته شده است که معمولاً در صنایع غذایی استفاده می شود، عمدتاً برای خشک کردن میوه ها.
