از آنجایی که آجیل مواد غذایی پرانرژی با محتوای چربی بالا هستند، یکی از نگرانی های اصلی در مورد مصرف منظم آجیل در یک بیماری همه گیر اضافه وزن و چاقی در سراسر جهان این است که اعتقاد بر این است که آجیل ها چاق کننده هستند.
با این حال، تا به امروز، مطالعات اپیدمیولوژیک هیچ ارتباطی بین مصرف مغزها یا پسته و افزایش وزن یا افزایش خطر چاقی پیدا نکرده است. چندین مطالعه که تأثیر پسته بر وزن بدن را به عنوان یک پیامد ثانویه ارزیابی کرده اند، تأثیر منفی آنها را بر وزن بدن و شاخص توده بدنی مجدداً تأیید کرده اند.
تنها یک مطالعه اخیر انجام شده در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم کاهش قابل توجهی در توده بدن پیدا کرده است. شاخص پس از مصرف پسته.
این یافته ها را می توان با چگالی انرژی پسته قزوین امروز توضیح داد. محتوای آنها در فیبر، پروتئین و اسیدهای چرب غیر اشباع. و ساختار فیزیکی ترد آنها، که ممکن است باعث سیری شود و در نتیجه مصرف غذای بعدی را کاهش دهد.
حدس زده شده است که سیستم های سیگنالینگ مختلف با جویدن فعال می شوند، که ممکن است احساسات اشتها را تغییر دهد. تنها 2 مطالعه خاصیت سیر کنندگی مغز پسته را در انسان ارزیابی کرده است. نتیجه گیری این است که مصرف پسته بدون پوست منجر به دریافت کالری کمتری نسبت به مصرف مغز می شود.
علاوه بر این، اسیدهای چرب تک غیراشباع و چند غیراشباع موجود در آجیل دارای اثر حرارتی بیشتری هستند که باعث ایجاد اثر ترموژنیک بالاتری نسبت به اسیدهای چرب اشباع می شود که می تواند با افزایش فعالیت سمپاتیک در بافت چربی قهوه ای منجر به تجمع چربی کمتر شود.
با مصرف آجیل، چربی تا حدودی نادرست جذب می‌شود، زیرا چربی موجود در دیواره‌های سلول‌های آجیل به طور کامل در روده هضم نمی‌شود، نشان می‌دهد که انرژی از آجیل جذب ضعیفی می‌شود.
بنابراین، انرژی متابولیزه شده موجود در این نوع آجیل کمتر از پیش‌بینی‌شده توسط فاکتورهای کلی Atwater است، که سیستمی است که برای محاسبه انرژی در دسترس غذاها از مطالعات تجربی در سال‌های اولیه قرن بیستم استفاده می‌شود.
